2. AY VE YAŞADIKLARIMIZ...

Küçük kızım Defne, 1 ay daha büyüdü 2 aylık oldu. Günler o kadar hızlı geçiyorki, bebeğim doğmadan önceki hayatımda zaman geçerdi geçmesine ama sıkılırdım ve saate bakar dururdum akşam olsunda aşkım eve gelsin diye. Ya şimdi; akrep ve yelkovanı durduramıyorum bir bakıyorum sabah bir bakıyorum gün bitmiş bile. Razıyım hızla ilerlesin zaman, kızımın agularını, tavşan dişli oluşunu, emeklediğini, yürüdüğünü görebileyim sağlıkla. Şişşşşt sizi duyuyorum, okuyanlar ohooo daha dur zaman değilde sen çok hızlı gidiyosun der gibi geliyor kulağıma sanki:)

Defne artık annesini babasını tanıyor ve daha akıllı bakıyor etrafına. Beni görür görmez hemen sırıtıyor minik kuşum. Ama o gaz sancıları var ya beni deli eden, kızımın canını acıtan hala devam ediyor. Sırf bu yüzden yeterki ağlaması dursun diye ayakta sallanmayada beşikte pışpışlanmayada alıştı Defnecik. Uykularımız dahada düzeliyor zaman geçtikçe sanki. Tırnaklarıda çabuk uzuyor kızımın, ilk tırnaklarını keserken çok heycanlandım ya canını yakarsam diye. Kış mevsiminde olduğumuz için haftada 2 kez yıkıyoruz, yaz gelsede hergün yıkansa miniğim.

Veee 2. ay aşılarımız ve kontrolümüz için yine doktor amcamızı görmemiz gerekiyor ve düşüyoruz yollara. 20 ocak çarşamba günü " hoşgeldin Defne Ela" diyerek karşılıyor bizi doktorumuz. Maşallah kızım kilo almaya devam ediyor. 5580 gr, boyuda 58 cm olmuş bu ayda. Şimdi aşı zamanııı:( Anne beni kurtar der gibi nasılda gözümün içine bakıyor meleğim. İlk verem aşısı yapıldı kolundan, ardındanda karma aşı. Çok canı yandı çooook. Doktorumuz, aşılar ateş yapmaz merak etmeyin rahat olun demişti çıkarken ama pek öyle olmadı. Hastaneden ayrıldıktan sonra, kızımla bir ilki daha yaşadık ve dışarda yemek yedik. Bize izin verdiği için onu kocaman öptüm eve gelince ve teşekkür ettim:) devamınıda bekliyoruz dedim kulağına. Saatler ilerledikçe Defnede bir tuhaflık hissetmeye başladık, gözünü açmak istemiyor, açtığı zamanda baygın baygın bakıyordu bize. Hemen ateşini ölçtük ve o korktuğum şey başıma geldi kızımın ateşi 38.8 olmuştu hemen fitil verdik. Bütün gece gözümü kırpmadan Defneye baktım, durmadan ateşini ölçtüm, üzerindekileri çıkardım bir bady ile yatırdım. Yavaş yavaş düşmeye başladı ateşi ve bizde kızımda rahatlıyorduk. Normale gelince derin bir uyku çıkardı kızım. Ama bu ilk ateş çok üzdü beni sanırım aşılar etkileyecek miniğimi böyle. Yinede şükür , ateşi çıkacaksa aşıdan çıksın diyorum ve bu sayfalara hep güzel şeyler yazmayı Allah bana nasip eder diyede dua ediyorum.