1. AZI DİŞ...

30 nisan 2011 cumartesi,

18. ayına girdiğimiz bugünlerde, biz köpek dişleri çıkacak diye beklerken, tesadüfen ağzını açtırıp baktığımda azı dişinin çıktığını gördüm bu sabah kızımın.

Önce biraz şaşırdım sonrada sevindim böyle sakin azı dişini çıkarmasına. 41 kere maşallah kızıma. Sadece Bursa'da olduğumuz geçen hafta, birkaç gün çok sık bezini değiştirmek zorunda kaldım. Ağzının sularıda akıyordu sürekli tabiki. Herkes kesin diş geliyor demişti zaten.

Artık eskisi gibi ağzını açtırıp dişlerini kontrol edemiyorum. Hemen ısırıyor yada hiç açmıyor ağzını. 8 tane dişin yanına bir arkadaş daha gelmiş oldu. Diğerleride sırada çünkü damakları bembeyaz ha çıktı ha çıkacak durumda.

İnşallah tüm dişlerini böyle rahat çıkarırsın canım kızım.

BAHARI KARŞILARKEN...

Yine bir iki ay olmuştur bu resimleri çekeli.

Bir hafta sonu kızımın Ceren ablası, Tuana Başak ve Kayra Berrak ablaları ve onların anne babalarıyla birlikte serin havalarda yakaladığımız güneşli birgünü değerlendirelim demiştik ve parkta almıştık soluğu.

Bizim kız ablalarının peşinde koşmak yerine sağa sola koşturmayı, çimlere basmayı, etrafında görüğü tavukların yanına gitmeyi daha uygun bulmuştu ki salıncak ve kaydırakları görene kadar:)

Daha küçükken salıncaktan hiç hoşlanmayan miniği şimdilerde zor ayırıyoruz park alanından. Sürekli sallanmak, kaydıraktan kaymak istiyor.

Artık havalar ısınsada daha sık gitsek kızımla parklara.

HANİ BİRGÜN ÇOK KAR YAĞMIŞTI...

hani her yer bembeyaz olmuştu da Defne kızın anası resimler çekmişti bir sürü evinde otururken. Ama bir türlü ekleyememişti bloğuna.

Dede ve anneannesi bizdelerdi. Defne kız dedesiyle birlikte karda yürümüştü. Sonra annesi cam kenarında biriken karlardan iki top yapıp oynaması için eline vermişti miniğinin.

Kah ağzına götürüp yalamıştı , kah buz gibi kar toplarını yüzüne sürmüştü Defne kız.

Mahallemizde abilerinin yaptığı kardan adamları seyretmişti uzun uzun. Veee kaldırımda oluşan buzda, fırın tepsisiyle kayan çocuklara çığlıklar atmıştı o gün :)

DEFNE KIZ VE ANASI BURSA YOLCUSU.....

Uzuuun uzuun telefon görüşmeleri yapıyor benim kızım:) Dede ve anneannesini arıyor. De dee, attii, deel deyip arada da dıgıl dıgıl konuşup birşeyler anlatıyor telefon elinde.

"Tamam kızım çok özledik dedeyi ve anneanneyi babaya söyleyelimde bizi götürsün" dediğimde ise şımarıyor, seviniyor miniğim.

Bizdeee karar veriyoruz bu hafta sonu Bursa'ya gitmeye. Eh uzun zamandır kalmadık şöyle keyfini çıkaralım bir hafta kızım ve ben, teyzesi, yengeleri , dayıları , abla ve abileriyle birlikte.

Hayırlısıyla gidip gelelim, hava değişiminden etkilenmeden inşallah.

Şimdiden herkese güzel bir hafta sonu diliyorum.

Sevgiyle kalın................

BİZ HER SABAH.....

bu haldeyiz.

Anneye sıkı sıkı sarılmalar, göz ucuyla bakıp yanında olduğuma emin olunca dahada kucağa tırmanmalar, anne kalmak istesede izin vermemeler vs vs.

Ama çok güzel öyle değil miiiiiiii.

OTO KOLTUĞUNA ALIŞAN KIZ:)

Hani araba koltuğunda oturmak istemeyen bir Defne Ela vardı size anlatmıştım burada.

Oturduğunda kıyametleri koparan o minik kuş, şimdi akıllı bir kız oldu :) veeee arabaya biner binmez annesini üzmeden oturuyor koltuğuna.

Oturmak ne keline mışıl mışıl uyuyabiliyor bile.

Tabiki ilk aldığımız oto koltuğunu aldığımız yere götürüp iade ederek, daha rahat oturabileceği ve aynı güvende olacak bir koltukla değiştiik. Birkaç değişik oyuncak aldık arabada dursun diye. Sürekli oynayamacağı için arabaya bindiğinde ilgisini çeker diye düşündük. İşe de yaradı.

Bizim kız hiçte sıkıntıya gelemiyor yahu keyfine düşkün olacak babası gibi:)

Allahım dedim ne güzel bir rahatlıkmış bu, arkada oturup kucağında çocuk olmadan etrafı izleyerek yolculuk yapmak.

Şimdi kızımı koltuğuna güzelce oturtup gezmelere gidiyoruz ana kız. Parka, alışverişe, arkadaşlarına. Nasıl mutluluk verici bişeymiş bu. Hayalini kurduğum şeyi gerçekleştirmek başarmış olmak ve bunu burda paylaşıyor olmak çok güzel.