Pazartesi günü yani 13.06.2011 tarihinde Defne Ela'nın gecikmiş 1.5 yaş aşısı ve kontrolü için doktordaydık.
Gecikti çünkü, ya Defne nezleydi, ya doktor yoktu ya da doktorunun randevuları yoğundu. Neyseki geçte olsa gidebildik. Aradan iki ay geçince unutmuş gibiydi Defne hastaneyi. Merdiven inmek ve çıkmak hoşuna gittiği için, hastane merdivenlerinde bir süre oynamak zorunda kaldık doktorun odasına girmeden. Sonra direk oyun alanına attı kendini hiç durmaksızın kaydıraktan kaymak için koştu durdu. Arada tv deki callio reklam müziğini duyup oynamaktanda kendini alamadı fıkırdak kızım. Hiçbir fırsatı kaçımıyor maşallah.
Doktoru bizi çağırınca, biraz çekinerek ve oyun alanından alındığı için zorla girdi odaya. Hemen asıldı suratı. Ben doktoruyla konuşurken o kapının dibinde "biri kapıyı açsada çıksam" der gibi bekledi.
İştahsız olduğunu, zorla yemek yediğini anlattım, çok inatçı olduğunu ikna etmenin güçleştiğini. Hepsinin normal olduğunu, yemek konusunda ise hiç zorlama yapmamam gerektiğini gelişiminin gayet iyi olduğunu söyledi doktorumuz. "Bırak ne kadar yerse ne kadar isterse o kadar yesin" dedi demesinede anne yüreği işte izin verir mi azıcık yemesine. Diş fırçası kullanıp kullanmadığımızı sordu ki Defne uzun zamandır kullanıyor. Çoğunlukla damaklarını kaşımak için kullansada amacın ne olduğunu biliyor meleğim. "Haydi dişlerimizi fırçalamaya" dediğimde hemen banyoya gidip istiyor fırçasını. Emzik konusunda da artık noktayı koyma zamanının geldiğini hatırlattı doktoru. Çoktandır sadece uyumak için kullansakta emziğini, nadirende olsa huysuz olduğu ve çok zorda kaldığım anlarda veriyorum yinede. Yavaş yavaş çok şey değişecek gibi kızımın hayatında. Ayrıca kesinlikle çocuğunuzu engellemeyin dışarıda bol bol güneş alsın, toprakla çamurla oynasın, çimenlere otursun dedi doktoru. Defne'de gün içinde zaten hepsini fazlasıyla yapıyor.
1.5 yaş aşısı ve rutin kontrolleri yapıldı kızımın. Allahıma binlerce kez hamdolsun herşey yolunda ve güzel. Hep böyle olur inşallah. Aşı sırasında çok ağladı meleğim ama çabuk susturdum. "Ağlama kızım geçti tamam mı" dedikçe sulu göz şeklinde "mamam mamam" deyip kafa sallayışını görmeliydiniz. Defne 14 kilo, 86 cm olmuş maşallah. Büyüyor fıstığım.
Odadan çıkar çıkmaz hışımla kendini oyuncakların arasına attı yine Defnoş'um. Yine ağlayarak uzaklaştırabildim oradan.
İnşallah bir aksilik çıkmaz ise bir dahaki kontrolümüz 2 yaşında olacak. 1.5 yaş bakımınıda bitirmiş oldukkk böylelikle.
2 yorum:
nice sağlıklı aşı günleri dilerim:)benim kızım da 13 aylık.sizi sık sık okuyayım da bizi bekleyen şeyleri bileyim.defne kuzusunu öperim annesi.
ah canım ya benim bebeğim pek zayıf defnoşun yanında.üzülüyorum vallahi.
hala 10 kilo inanınırmısın.neden mi?çünkü yemiyor teyzesi.napıcam bilemiyorum.kafayı yiycem yakında.maşallah defneye.bizim aşılar da tamam.su ç.içeği de yaptırdık aynı zamanda.konuşma gelişme ,anlaşma,anlama çok güzel çok sosyal maşallah lakin yemek yok hayatımızda.hala kitap kurduyuz.
hayırlısı bakalım.
çok öpüyorum ikinizi de canım.
Yorum Gönder