Uzun zamandır aklımızda olan ama yine benim tembelliğimden sadece oraya buraya mail atıp fikir ve fiyat almak ve sadece kendimce laf kalabalığı yapmaktan öteye gidememiştim anaokulu konusunda.
Geçen yıl 4-5 sefer ebeveynli oyun gruplarına katıldık kızımla çok eğlenceli geçmişti. Bu yılda aynı düşüncedeydim aslında. Yine beraber oyun gruplarına katılırız diyordum. Hem ben evdeyim çalışmıyorum hem Defne Ela daha küçük gerek yok diyordum. Arkadaşlarımızın çocuklarıda bu yaşlarda başlamışlardı aslında okula Defne'de istekliydi hep "ben büyüdüm okula gidicem" diyordu.
Okulun evimize yakın olmasını istiyordum, herhangi bir sorunda hemen yetişebileyim diyordum. O yüzden hep çevremizdeki anaokullarına yöneldim. Temiz hijyenik olsun, öğretmenleri, çalışanları güler yüzlü, ilgili, sıcak olsun, kızıma her konuda yetebilsin vs vs bir sürü düşünceler oluşuyor insanın kafasında iş kapıya dayanınca.
Neyse, birgün oturdum evimize çok yakın olan bir anaokulu vardı daha önce mail atmıştım fakat geri dönmemişlerdi. Arayıp görüşme için randevu almak isteyecektim kiii telefona çıkan bayan benim aradığım anaokulunun kapandığını ve kendilerinin deviraldığını söyledi. Huuh dedim içimden ve hemen ertesi gün için görüşme ayarladık.
Eşim ben ve Defne Ela beraber görüşmeye gittik. Kurucusu Yeşim Hanım gayet güler yüzlü karşıladı bizi. Öğretmenleriyle tanıştık, okulu gezdik. Bahçesi mutfağı ,sınıfları, lavaboları temiz heryer güzel görünüyordu. Defne okula girer girmez " anne baba siz eve gidin" deyip öğretmenle birlikte sınıfa gidip oynamaya başlamıştı. Sıra konuşup anlaşmaya geldiğinde ise Defne Ela için haftada 3 gün ya yarım ya tam,ya da haftada 5 gün yine isteğe bağlı ya yarım ya tam gün olmasının daha uygun olabiliceği söylendi. Bir an kızımdan ayrı kalmak nasıl olur hiç aklımda olmayan birşeydi vs diye söylenmeye başladım tabiki. Eşimde bu durumu onaylayınca 5 gün fakat yarım gün olsun diyerek anlaştık.
Şimdi Defne Ela 24 Eylül 2012 pazartesi gününden bugüne İdeal çocuk akademisi ne gidiyor.
İlk günler çok iyi gidip gelmesine rağmen sonraki hafta biraz zorladı bizi Defne. Gitmek istemedi ağladı fakat şimdi öğretmenlerinin de sayesinde çok şükür isteyerek ve mutlu gidiyor okuluna. Arkadaşlarını Defne'nin deyimiyle kardeşlerini çok seviyor öğretmenlerini de aynı şekilde.
Okul hayatımızı böylelikle başlatmış olduk. Biraz ani oldu ama böylesi daha iyi bence :)
" Bundan sonraki tüm okul hayatın boyunca, hep istekli hep başarılı ve her daim güler yüzlü olursun inşallah canım kızım."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder