Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers

26 Ocak 2010 Salı

YENİ BİR BAŞLANGIÇ ...


Evet yeni bir başlangıçtı defne ela kızımın hayatımıza girmesi.Hamile olduğumu öğrendiğim o gün sevinçten yağmur altında hışkırarak ağlamıştım inanmak çok zor olmuştu benim için.Hiçbir zaman yanımdan ayrılmayan ve hep destek olan canım aşkımda gözleri dolu bana bakıyordu sarılarak.Evet hamileydim ve önümde kocaman 9 ay vardı bu haberi en yakın dostlarımızla ve ailelerimizle paylaşmak için sabırsızlıkla telefona gitti ellerimiz.Tüm dostlarımız bizimle beraber sevinç çığlıkları attılar sağolsunlar.Elimdeki hastaneden aldığım sonuca durmadan bakıyor aman Allahım diyordum gerçekten anlatılması çok güç bir duygu.Allah herkese bu duyguyu yaşatsın diliyorum.


İlk haftalar çok sıkıcı ve çekilmez oldu benim için dikkat etmem kendimi yormamam gerekiyordu bir süre.Badem,ceviz,kayısı yemekten artık midem allah bullak olmuştu:) kii hiç sevmem. Neyse fazla detaya girmeden şükürler olsun ki Rabbime çok sağlıklı bir hamilelik geçirdim. Çalışmadığım için evde ve çok sık olmasada akşamları eşimle dışarı çıkarak hafta sonlarıda bebeğimize alışveriş yaparak geçirdim hamileliğimin büyük bir zamanını.Son 2 ayda fazlasıyla ödem oluştuğu için kızımda kocaman olduğu için yürümekte zorlanır olmuştum. Son aya kadar hamile olduğumu anlamadım desem yeridir. Tabi bazı kötü olaylarda oldu hamileliğim sırasında ama herşey yoluna girdi.


Ay ay hafta hafta anlatılcak çok şey var aslında hamileliğimde ama çoğu kişinin yaşadığı şeyler bunlar uzatıpta okuyanların okuma hevesini kırmak istemiyorum:)


Doğum için son haftalara yaklaştıkça çok farklı şeyler düşünür oldum. Korku,heyecan,mutluluk herşey kafamda karmakarışık olmaya başladı.Kocaman 5 yıl geçmişti eşimle başbaşa,şimdi aramıza minicik biri daha katılacaktı ve bu beni sevindirdiği gibi bir o kadarda düşündürüyordu. Elimden geldiğince tertip ve düzeni seven biriyim ve sabırsız bir yapım var çevrem bunu iyi bilir.İşte bu düzeni bebeğim dünyaya geldiğinde devam ettirebilecek miyim eskisi gibi heryere her işe yetişebilecek miyim eşimle arama mesafe girer mi vs vs bir sürü sorular yedi bitirdi beni.Ailem ve yakınlarım "eee yeter artık çok rahat ettin" sözlerini çok sık duyar oldum hamileliğim boyunca:) Kim ne derse desin duygularım birbirine girmiş, doğumu düşünemiyordum bile. Son haftada annem babam ve ablamında gelmesiyle heh dedim zaman doldu herkes toplanıyor benim ve bebeğim için.


21 kasım 2009 cumartesi sabah uyandım hazırlandım diyemiyeceğim çünkü bu aceleci yapım sayesinde herşeyim akşamdan hatta birkaç gün öncesinden hazırdı bile. sadece giyinip çıkacaktık.Yanımda eşimle birlikte canım ablam ve kayınvalidem vardı.Evden çıkarken annemi ve babamı öpmedim çünkü ağlayarak onları o an üzmek istemedim.Hastaneye geldiğimizde herkes çok güler yüzlü karşıladı bizi ve odamıza çıktık hemen. Doktorum geldi biraz konuştuktan sonra beni hazırlayıp doğuma aldılar. Elimi sıkıca tutmuştu eşim ama bir süre sonra ayrıldık .Gözlerimi kapadım doğumhaneye girerken etrafı görmemek için ve doktorumun hadi uyuyalım artık demesiyle gözlerimi kapadım.


Veeeee o an....


Sabah saat 9.00 da kızım dünyaya merhaba demişti bile. Odamıza benden önce gelmiş babasının kucağında yerini almıştı. Gözümü açmaya, kendime gelmeye çalışırken sürekli bu benim mi demişim minik kızıma bakarak. Ve tam ayıldığımda uzun uzun baktım bebeğime Allahım nasıl bir duygudur bu nasıl bir andır ki insana herşeyi bir anda unutturan. Kucağıma aldım kızımı ,miniğim nerdeyim neler oluyor der gibi bir arayış içerisindeydi ki bizde o aradığı şeyi hemen kızıma verdik:) Önce ailelerimiz,sonra çok sevdiğimiz dostlarımız arkadaşlarımız bizi ziyarete geldiler.Hepsine burdan tekrar teşekkür ediyoruz kızımla. Uykusuz,yorgun,bir o kadarda mutlu ve çekirdek aile olmuş bir şekilde 2 gün sonra evimize gitmek için hastaneden ayrıldık.


Eveeet evimize geldik kucağımda masum minik çok güzel bir bebekle. Kapıdan içeri girerkende haydi kızım dedim yeni bir hayat yeni bir başlangıçsın bizim için hayat sana bana ve babana tüm güzellikleri sunsun diyerek adımımı attım gözümdeki o sevinç gözyaşlarıyla.


Hoşgeldin bebeğim hoşgeldin kızım............


8 yorum:

nuralp dedi ki...

DUYGULANDIRDIN BENİ ARKADAŞIM... ALLAH, SAĞLIKLA, ACILARINI GÖSTERMEDEN BÜYÜTMEYİ NASİP ETSİN YAVRULARIMIZI... NE GÜZEL ANLATMIŞSIN... ALLAH İSTEYEN HERKESE BU MUTLULUĞU EN KISA ZAMANDA VERSİN İNŞ...

Defne Kızın Anası dedi ki...

amin nurcan hep beraber inşallah.

KEO dedi ki...

Hoşgeldin Defne'ciğim, hoşgeldin Beyhan'cığım:)Ne mutlu bize ki artık sizi de takipteyiz;)

istebudurhayat dedi ki...

ne de güzel anlatmışsın Allah sana eşine ve yavruna uzun ve sağlıklı ömürler versin canım arkadaşım

Defne Kızın Anası dedi ki...

Ekim teyzesi ve İnci teyzesi teşekkür ederiz.

uğur böceklerim dedi ki...

hep öyle mutluluk yaşları süslesin gözlerini sevgili dostum:)) kalemine sağlık çok güzel anlatmışsın .Bir an o günleime geri döndüm:)))

turuncu dedi ki...

ama bu çok güzel bir yazı olmuş...Allah bağışlasın çok güzel bir bebek...bloğunu yeni farkettim yeni okuma fırsatım oldu....bizde aynı sizin gibi 5 yıldan sonra bebeğimize kavuşucaz Allah nasip ederse...ekimde olacak doğum...
nice sağlıklı mutlu yıllar dilerim ailenle....

Defne Kızın Anası dedi ki...

hoşgeldin turuncu. allah hayırlısıyla kucağına almayı nasip etsin. güzel dileklerin için teşekkürler.