BİTEN GİDEN AMA YAZILMAKTA GEÇ KALINAN 19. AY.....

Uzzuuuun bir aradan sonra tekrar merhaba herkese ve canım bloğuma:)

Umarım keyifler yerindedir. Biz iyiyiz hamdolsun. Kızımda bende kalabalık bir o kadarda güzel haftalar geçirdik. Şimdi ise edi büdü misali yalnız kaldık. Babaanne ve dedemizde tatile gidiyor yarın ve iyice ıssız kalıcak evimiz.

Nerden nasıl başlaması söze tam toparlayamıyorum fakat bişeyler döktüreceğim işte.

Öncelikle kızım 19 ayını çoktaaan bitirmiş, tam bir şımarık, 2 yaş sendromu dedikleri olaya adım atmış, arada huysuz, park bahçe delisi, oturmak nedir bilmeyen,ama her daim mutlu bir kız olmuştur bu böyle biline.

Dişler ne durumda diyen olursa, şuan 11 dişi var. Diğerleride her an paaaat diye patlayabilir. Sorunsuz geçiriyoruz bu diş dönemini şimdilik şükürler olsun.

Yeme durumu sorunlu, bazen istekli çoğunlukla isteksiz ama meyveye kesinlikle hayır demiyor. Hatta sabah uyanıp mutfağa girer girmez masa üstündeki meyveleri görünce dayanamıyor kahvaltı öncesi atıştırıyor. Keşke herşeye böyle istekli olsada yese. Süt kahvaltıda içiyor onuda severek değil.

Uyku düzeni son birkaç haftadır değişmiş durumda. Gündüz öğle saatlerinde 2 saatlik bir uykusu var. İkindi gibi tekrar uyurdu ama o bu aralar yok. Akşam 21-22 saatlerinde gece uykusuna yatıyor yorgun bir şekilde. 

Dediğim gibi sürekli gezmek, salıncakta sallanmak, kumlarla oynamak, çimlerde koşmak hatta yuvarlanmak, şarkı söyleyip dans etmek, kitaplarını yerlere atıp üstlerine basmak, dolabından ayakkabılarını, tşörtlerini çıkarıp giymeye çalışmak, almış olduğumuz fakat o döneme daha geçmediğimiz adım bile atmadığımız lazımlığı banyodan alıp alıp oda oda gezdirmek, bulaşık  ve çamaşır makinesi boşaltımında anneye yardım etmek, rakamları gördüğünde bi üc bes atı diye saymaya başlamak, cümleler kurmaya çalışmak (baba ditti, abi del, paka ditti, düttüm acıdı vs vs) ve aklıma gelmeyen daha bir sürü aktiviteleri var gün içinde kızımın. İnanılmaz yoruyor beni yetişemiyorum hızına artık. Her dışarı çıkışımızda yorgunluktan bezmiş bir şekilde dönüyoruz eve. Elini tutmamıza izin vermiyor kucak zaten hiç sevmedi sevmiyor bebek arabası ııh hiç ona göre değil. Hep özgür hep özgür dee heryerde olamıyor bu işte.

Velhasıl biten 19. ayın hatta yakında bitecek 20. ayın özetide böyle blogdostlar:)

Yazacak çok şey birikti inşallah zaman buldukça devam edeceğim.

Kocaman kucak dolusu sevgiler.........................